Jednym z najpoważniejszych problemów życia nastolatka jest funkcjonowanie w dwóch rządzących się odmiennymi prawami przestrzeniach: świecie rówieśników i świecie dorosłych. To, co jest istotne dla dorosłych (pracowitość, rzetelność, kultura osobista, rozsądek, dbanie o bezpieczeństwo i myślenie długoterminowe, zdrowie, życie, odpowiedzialność), nastolatek nie ma dostępu do tej perspektywy, w związku z tym nie dostrzega ważności różnych rzeczy, spraw, sytuacji - istotnych dla dorosłych. Dla nich liczy się: ryzyko, refleks, tupet, talent, odwaga i brak strachu przed łamaniem zasad.

Inną paraliżującą sprzecznością są dwie naturalne potrzeby rozwojowe człowieka w tym wieku: pragnę być oryginalny i nie wyróżniać się z tłumu rówieśników oraz jestem niezwykle skomplikowany, dziwny, nietypowy, nienormalny, niedopasowany. Nastolatki stosują różne nazewnictwo, ale chodzi im zawsze o to samo: poszukiwanie własnego JA, własnej tożsamości.

Aby bliżej przyjrzeć się perspektywie widzenia świata dorosłego i nastolatka zaprosiliśmy uczestników wizyty do udziału w warsztatach: Adolescencja = rozwój poprzez kryzys czyli o tym jak zmieniają się dekoracje irekwizyty, a dylematy pozostają takie same.

Oto refleksje i doświadczenia, które pojawiły się w trakcie zajęć:

Zadanie polegało na przedyskutowaniu oraz zaprezentowaniu w sposób graficzny świata z pozycji dorosłego i nastolatka.

Tak wyglądają rezultaty zarejestrowane na zdjęciach:

Uzupełnieniem była rozmowa o tych dwóch światach w następujących kategoriach: czas, doświadczenie, ryzyko, oceny, obowiązki/przyjemności, odpowiedzialność, konformizm, umysł, jako biblioteka, życie, zdrowie, etyka, samoocena.